Używamy cookies aby ułatwić korzystanie ze sklepu. Zgodnie z dyrektywą dotyczącą prywatności w sieci, musimy zapytać o Twoją zgodę na zapisywanie plików cookies. Dowiedz się więcej.
Termoelementy można podzielić na dwie grupy w zależności od zakresu pomiarowego. Jednak przed omówieniem poszczególnych typów termopar należy zauważyć, że termopara często znajduje się w osłonie ochronnej, aby odizolować ją od zewnętrznych warunków środowiskowych. Ta powłoka ochronna znacznie zmniejsza skutki korozji oraz nierzadko ogranicza maksymalną temperaturę stosowania.
Są to termopary wykonane ze stopów metali nieszlachetnych.
Termoelementy typu K są najbardziej znane i najczęściej stosowane. Zalecany zakres stosowania od –40ºC do +1200ºC. Zależność s.e.m. od temperatury dla tego termoelementu jest praktycznie liniowa, a jej czułość wynosi 41 µV/ºC.
Typ J jest również bardzo powszechny. Ma mniejszy zakres temperatur i krótszą żywotność w wyższych temperaturach niż typ K.
Ten typ termopary jest mniej powszechny. Charakterystyka termopary typu L została zdefiniowana w niemieckiej normy DIN 43716 (już nieaktualnej).
Typ T jest bardzo stabilną termoparą i jest często używany w zastosowaniach o ekstremalnie niskich temperaturach, takich jak urządzenia kriogeniczne.
Ze względu na wysoką czułość (68 µV/°C), ten typ termoelementu stosowany jest przede wszystkim w zakresie średnich temperatur (pełny zakres temperatur obejmuje od -200°C do +900°C). Jest to materiał niemagnetyczny, co może być cenną zaletą w niektórych zastosowaniach specjalnych.
Typ N ma takie same ograniczenia temperatury i dokładność jak Typ K. Typ N jest nieco droższy.
Są to termopary wykonane ze stopów metali szlachetnych.
Typ S jest używany w zastosowaniach o bardzo wysokich temperaturach. Jest powszechnie spotykany w przemyśle hutniczym. Czasami jest używany w zastosowaniach w niższych temperaturach ze względu na jego wysoką dokładność i stabilność.
Typ R jest używany w zastosowaniach o bardzo wysokich temperaturach. Ma wyższą zawartość rodu niż typ S, co czyni go droższym. Typ R jest bardzo podobny do typu S pod względem wydajności. Czasami jest używany w zastosowaniach w niższych temperaturach ze względu na jego wysoką dokładność i stabilność.
Termopara typu B znajduje zastosowanie w aplikacjach o ekstremalnie wysokich temperaturach. Ma najwyższy limit temperatury ze wszystkich termopar wymienionych powyżej. Utrzymuje wysoki poziom dokładności i stabilności w bardzo wysokich temperaturach.